Çocukluğunu gördünüz mü?

Bugün çok sevdiğim bir arkadaşım bana telefonda son yazdıgı şiirini okudu. “Çocukluğumu özledim, çocuklarımın çocukluğunu özledim” diyordu bir bölümünde. O an ben de özledim koşmayı, saklanmayı, çamurdan pasta yapmayı, tırmandıgım agaçtan inmek için...